Madencilik.
Eşittir grizu faciaları
Her zaman içim madenciliğin en korkulanı.
En ağır kazaya sebep olanı.
Grizu faciaları.
Bir çok grizu faciası ile karşılaştık.
Armutçuk.
Kozlu.
Karadon/ YAPITEK
Kozlu / STAR.
Zonguldak havzasında 1983 yılından sonra olan kazaları yazdık.
Hatırladık.
Hafızalarımızı tazeledik.
Acılar unutulmuyor.
Her daim hatırlanıyor.
Uzun zamandır kurum adına kaza yaşamıyorduk.
Allah korusun.
Allah göstermesin.
En azından 1992 ağır faciasından bugüne.
Evet bazı kazalar oldu.
Yer yer toprak çökmeleri sonucu.
İş kazası.
Mekanik ortamda dahil.
Her ağır sanayide olabilecek kazaları da gördük.
Yaşadık.
TTK galeri açma işini 2006 yılından sonra özel sektör firmalarına verdi.
Yapılan ihalede yeterlilik alan STAR ve YAPITEK firmaları, uzun süre çalıştılar.
Galeri açma adına aldıkları ihaleyi.
Kaç kilometre açacaklarına kadar belirtilen şartname uymaya çalıştılar.
Hepsi gerçekleşmese de.
Önemli bir galeri açma işi yapılmıştı.
Uzun süre çalışan bu firmalar başarı ile galeri açmıştı.
Ama ne olduysa yaşanan bir ihmallik.
Her iki sahada yapılan galeri açmada can kayıplarını.
Maden şehitlerini görmüştük.
TTK ihaleye çıktığı yer altı çalışmasından bile bu kazalar nedeni ile sorumlu tutulmuştu.
Halbuki tüm uyarılar yapılmasına rağmen.
Galeri açma .
Adı üstünde.
Geniş çerçeveli.
Çaplı.
İçinden yürüyüş.
Raylı sistem.
İş makinesi bile geçebilecekleri bir galeri açılıyor.
Ve bu iş özel sektöre verildi.
Sonuç uzun zaman dilimi sonra hem Kozlu , hem de Karadon bölgesinde iki kaza yaşadık.
Birinde sekiz madencimiz vefat etti.
Diğerinde 30 madencimiz vefat etti.
Sonuçta özel sektöre versek bile.
Kazalar TTK’ ya mal edildi..
Şuraya gelmek istiyorum.
Bu iki galeri açma işinde amaç hızlı çalışmak.
Yol almak.
Yeni pano ayakları elde etmek.
Yeni üretim sahalarını ortaya çıkarmak.
Yeni kodlar.
Ama maalesef her iki galeri açma işinde önemli kilometreler sağlanmasına rağmen.
Her iki galeri açma işi grizu faciaları ile sonuçlandı.
Ve burada bu grizu nasıl oldu.
Oluştu.
Halen daha aklımız almıyor.
Bu kazalarda özel sektörden hizmet alımı yapılmasına rağmen.
TTK’ ya rücu edildi.
Madencilik zor bir iş.
Sanat.
Meşakkatli.
Kaza olmasın diyoruz.
Allah göstermesin diyoruz.
Hepimizin ortak isteği.
Ama şunu söyleyeyim.
O galeri açmalar olmasaydı.
Bugün belki üretim yapamaz duruma olacaktık.
2006 2021 yılları arasında açılan galeriler.
Bugün halen daha üretim adına meyvesini veriyor.
Galeri açma işi daha önce kurumun esas işi arasındaydı.
Yine aynı sisteme dönüldü diye biliyorum.
Dönülmeli.
TTK üretim işçisinin yanında galeri açma adına da istihdam sağlamalı.
Bu yönde çalışmalarını kendi iş güvenliği ve sağlığı çerçevesinde sürdürmeli.
Nereden nereye geldik.
Grizu faciaları dedik.
Galeri açma işinin özele verilmesine geldik.
Zonguldak kamu madenciliğinde bu kazaları yaşadık.
Tabi Armutçuk kazasında 103 sayısının üzerindeydik.
Kozlu kazalarında 263 sayısı ülke tarihinin en büyük kazası olarak adlandırılıyordu.
Sonra SOMA kazası ülke tarihinde yerini alıyordu.
Tam 301 sayısı.
Kozlu faciası hatırlarken.
O dönem adına yoğun bir üretim artışı için çalışılıyordu.
Rekor kıracak üretim artışları zorlanıyordu.
Günlük rakamlar en üst seviyedeydi.
Ne olduysa Kozlu’ da büyük bir facia yaşanmıştı.
Kulakları sağır eden bir patlama.
VE 263 madencimiz şehit olmuştu.
O dönem halen daha hafızlarımızda çok taze duruyor.
O dönem hatırlıyorum.
Kozlu’da ocağa su basılmıştı.
Beton dökülmüştü.
Yangın başka türlü söndürülememişti.
Sonuçları neydi?
İhmal var mıydı?
Şimdi bugün adına hatırlamıyorum.
Ama 263 Zonguldak evladı şehit olmuştur.
Büyük Zonguldak evladı Karabük ve Bartın dahildi.
SOMA ise apayrı bir olaydı.
Orada üretim adına yoğun çalışılıyordu.
Günlük üretim üç vardiya.
Yirmi bin tonları zorluyordu.
Ve peşine facia geldi.
SOMA adına ise o facianın olmaması gerektiğini herkes söylüyor.
Hem fikir.
Tam 301 vatandaşımız şehit oldu.
SOMA faciası da hafızalardan hiç silinmedi.
Acılar devam ediyor.
Ama tabi ki madencilik adına üretimlerde çok yoğun sürüyor.
Keşke grizu faciaları olmasın.
Keşke.
Önlem şart.
Her grizu faciasının önünü araştırdığımızda çok üretimlerin olması önümüze çıkıyor.
Acaba çok üretimler aşırı üretimler grizu faciasını tetikliyor mu?
Acaba diyorum.
Amasra A sahasında da üretim adına % 50 artış vardı.
Veya hedefi tutturmak vardı.
Hedefe yol alınıyordu.