Bizim takımın bir ayarı yok. Sezon başından bu yana çizgimizi maalesef sabitleyemedik. Bir ileri, iki geri misali desek, tanımlamaya en doğru örnek olur. Belli bir istikrarda gitsek, emin olun ki mevcut puanımız 50’nin üzerinde olabilirdi. Bugün 50 puan demek, Play-Off yarışının içinde olmak demek. Play-Off bize ne güzel yakışırdı değil mi? Düşünsenize yaşanacak heyecanı. Şimdilik hayalimizde kalsın.
Karamsar bir tablo çizmek istemiyorum ama kalan süreçte Play-Off’u yakalamamız hiç kolay gözükmüyor. Önümüzde geçmemiz gereken çok takım var, üstelik puan farkı da az buz değil. Kapatabilir miyiz bilemiyorum ancak matematiksel olarak şans devam ettiği müddetçe Şenol Demir’de de, futbolcularda da umut var olacaktır.
Şimdi Play-Off’u bir kenara bırakalım. Sezon başından bu yana ağızlarda adeta sakız oldu. Play-Off aşağı, Play-Off yukarı. Sanki lig Play-Off’tan ibaretmiş gibi bir algı oluştuğunu seziyorum. Buraya takılı kalmayalım. Olacağı varsa zaten olur, olmayacaksa da dünyanın sonu değil. Çıkarsak “Neden çıktık?” diye sorgulayacak değiliz. Tüm takımı tebrik ederiz, sonrasında keyfini yaşarız. Bunu zamanla hep birlikte göreceğiz.
20 Mayıs’a kadar 11 maça çıkacağız. Karşılığında 33 puan var. Kağıt üzerinde hepsine talibiz fakat hepsini almamızın mümkünatı yok. Toplayabildiğimiz kadarını toplayacağız. Artık aldığımız puanlar bizi nereye götürürse... Bunu yapabilmek için illaki Play-Off’u şart koşmaya gerek yok. Play-Off’un olmadığını farz edin, ne yani ligi bitirecek miyiz?
Bugünden tez kendimize yeni bir hedef rotası çizmeliyiz. Örneğin 50 puan üzerine çıkmak, hatta biraz daha zorlayıp 55’leri, 60’ları görmek çok iyi olmaz mı? Prestijimize prestij katarız. En azından teselli ikramiyesi olur.
Anımsatayım...
Zonguldak Kömürspor’un 7 yıldır mücadele ettiği 2. Ligde sezon sonu itibariyle gördüğü en yüksek puan rakamı 48. 50’yi hiç görememişiz. Sizce de çok düşük değil mi? Zonguldak Kömürspor kalitesi ve kalibresinde bir takımın 2. Ligde 50’lerin aşağısında kalmaması gerekiyor. Bu sezon sanki olacak gibi... 50’leri ve üzerini görecek gibiyiz.
48’i gördüğümüzde takımı Şenol Demir çalıştırıyordu. 2. Ligin en yüksek puan toplamı onda. Zonguldaklı hoca, eminim ki kendi başarısını egale edip üzerine çıkmayı çok istiyordur. Futbolcular da öyle. Alın size yeni bir hedef. Eğer bir tık üzeri olmuyorsa, burada kastettiğim Play-Off, 55’leri, 60’ları görmek de benim gözümde iyi bir seviyedir.
Aslında başarı olarak gördüğümüz 55’ler, 60’ların üstü mümkün olabilirdi. Zaten sonrası Play-Off oluyor. Peki, daha iyisi neden olmadı?
Şimdi filmi başa sarın. Sezon başından bu tarafa gelinen süreçte 27 maç oynamışız. 3-0 hükmen kazandığımız Diyarbekirspor maçını saymazsak 26 maç. Bunların 12’si galibiyetle tamamlanmış.
Ummadığımız maçlardan puan çıkmış, hiç ummadığımız maçlarda önemli kayıp vermişiz. Bakıyorum üst üstte seri halde kazandığımız maç sayısı iki. Demek istediğim istikrardan uzak bir görüntü sergilemişiz. 3-4 maçlık galibiyet serimiz hiç yok. Son 5 hafta bunun en iyi örneği. Tabiri caizse bir varız, bir yokuz.
Kırklareli’ni yendik, peşine İskenderun’a yenildik. Diyarbekirspor’u yendik, hemen peşine Vanspor yenilgisi geldi. Bu hafta Karacabey’i yendik, peşine inşallah yenilgi gelmez. İnişli-çıkışlı gidişatla hedefe varmak mümkün mü? Asla değil.
Bugüne kadar ki süreci değerlendirirsek ne iyiyiz, ne kötü. 8’inci sıraya demir attık. Bir üst basamağa çıkmak için iki maç kazanıp rakibin iki maç kaybetmesi gerek. Yukarılar bundan böyle uzunca seriye bakıyor.
Aslına bakarsak yapabiliriz. Karacabey’i deplasmanda yenen takım, devamını da getirebilir. “Bu nasıl olacak?” derseniz...
Bizim takımda üst düzey belli başlı oyuncular var. Geriye dönüp bakın, iyi oldukları her maçı kazanmışız. Tıpkı dün Karacabey’de kazandığımız gibi. İsim isim saymayacağım. Kalan haftalarda onlara yine çok büyük iş düşecek.
Sözüm onlara... Siz iyi olun ki, biz her maç kazanalım.
