Kamu ve özel madencilik.
Zonguldak için olmazsa.
Olmaz.
Tabi ki ara sıra madencilik adına tıkanmalar yaşanmıyor değil.
Molalar verilmiyor değil.
Ara vermeler olmuyor değil..
Sorunlar.
Sıkıntılar.
Oluyor ve yaşanıyor.
Madencilik gerçekten zor bir iş.
Üretsek bir türlü.
Üretmesen bir türlü.
Örneğin geçtiğimiz bir ve iki ay önce termik santrallere uygulanan teşvik konusu gündemdeydi.
Yerli kömüre .
İthal kömüre.
Verilen zam oranlarının çok yüksek olması
Yerli kömürün tercih edilmesinin önüne set çekiyordu.
Kamu madenciliği bu konuda sorun yaşamazken.
Tercih edilir olurken.
Özel sektör madenciliği rekabette devre dışı kalıyordu.
Tercih edilir olmasının önüne set çekiliyordu.
Şuraya gelmek istiyorum.
Madencilik zor ve ağır şartlarda üretim yapılırken.
Cansiperane yol alınırken.
Bir de ekonomik veriler.
Teşvikler.
Sorun ve sıkıntı yaşatıyor.
Zonguldak bölgesi.
Kömür ana vatanı değil mi?
Evet.
Kömür olduğu için bu bölgeye çelik sanayi kurulmadı mı?
Evet.
Termik santraller.
Kömür ile çalışan termik santraller kurulmadı mı?
Evet.
O zaman öncelik Zonguldak kömürü.
Koklaşabilir kömürü.
Kok fabrikası.
Kömür atığı.
Kömür hammaddesi.
Verilmesinin sağlanması .
Temin edilmesi.
Eğer ithal kömüre ton başına verilen teşvik ile yerli kömür arasında yüzde yüz fiyat farkı varsa.
O zaman ithal tercih edilir.
Yerli ikinci plana atılır.
Tercih edilmez.
Zaten her halükarda yerli kömür üretimi yetmese devama rekabet şartları aynı olmazsa.
O zaman yerli üretime ne gerek var.
Yerli ve milli anlayışı nerede kaldı?
Neyse ki bu hatadan geç de olsa dönüldü.
Bizler bu konuyu 20 Eylül’de öğrendik.
Yerli kömüre termik santrallerde kullanılan kömür oranına ton başına iyileştirme geleceğini.
Ve geldi.
30 Eylül açıklandı.
Rakam ton başı 2050 TL.
İthal ise yüzde on artış ile 2750. Oldu.
Ve şimdi normale döndü.
Termik santraller kömür fiyatını yerli adına artırdı.
Makbul seviyeye çekti.
Elektrik üretimi tam gaz.
Kömür tedariki tam gaz.
Zonguldak kamu olsun.
Özel olsun.
Kömür yetiştirmeye devam ediyor.
Bugün madenciliğime kamu ve özel sektör olarak ayrı bir bakış açısı getirdik.
Madencilik gerçekten zor bir meslek.
Ama üretmemiz gerekiyor.
Olmazsa olmaz üretme adına.
Kazalar oluyor.
Acılar yaşanıyor.
Hayata devam ediyor.
Maden üretimine kaldığımız yerden devam.
Amasra A sahasında ki acıları da kalbimize.
Gönlümüze.
Bağrımıza gömeceğiz.
Keşke olmasaydı.
Madencilik’ de bugün de yakın zamanda yaşadığımızı ekonomik sıkıntıyı anlatayım.
Yazayım dedim.
Bu kömür çıkıyor ama ne zorluklarla çıkıyor.
Birde üstüne üstlük ağır rekabet şartları bizleri de hepimizi de çok zorluyor.
Amasra A acısını yaşarken.
Maden şehitlerimize bir kez daha rahmet dilerken.
Zonguldak madenciliği kamu ve özel devam etsin.
Zonguldak’a ve bölgemize ve ülkemize, çelik sanayine, termik santrallere hammadde teminini sağlamaya devam etsin.
Etmeli.