Hükümet virüsün yayılmasını önlemek için sokağa çıkma yasağı aldı.
Bu kararı Cuma akşamı 21:45’de İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, 30 büyükşehir ve Zonguldak’ta iki günlük sokağa çıkma yasağı ilan edildiğini duyurdu..
Sokağa çıkma yasağı son dakika değil de, önceden paniğe sebep olmadan açıklansaydı keşke.
İnsanların zorunlu ihtiyaçlarını karşılamaları sağlanamaz mıydı?
Mesela, İtalya-Fransa ve Almanya’da uygulanan sokağa çıkma yasağı insanlara daha önceden duyurulmuş, panik yaşamadan herkes önlemini almıştı.
Bizde ise, gece yasak başlayacağı haberini duyan halk sokağa akın etti.
Mesafesiz…
Maskesiz…
Eldivensiz…
Üç adım kuralarını hiçe sayarak…
Canını hiçe sayarak…
İnsanlar panik içinde market, bakkal, fırın, kasap ve manav aniden doldu taştı.
Unutuldu fedakârlık.
Unutuldu mesafe.
Unutuldu maske.
En kalabalık saatlerde bile görülmemiş bir trafik oluştu caddelerde.
Kuyruklar oluştu.
Marketler doldu taştı.
Maskesiz ve sosyal mesafe kurallarına uymadan, dip dibe kuyruklar oluşturarak.
Ekmek kuyruklarında tekme-tokat birbirine girenler oldu.
Ve geldiğimiz nokta, virüsü 1 kişinin 36 kişiye bulaştırdığı yerdi.
Anlayacağınız, virüs iki aydır yayılmadığı kadar iki saatte yayıldı!
Bu gördüğümüz manzara çok üzücü bir tabloydu!
“Kaş yapalım derken göz çıkartıldı!”
★★★
İçişleri Bakanı TV kanallarına canlı bağlanarak, “telaşa gerek yok, sadece 2 gün… Pazar akşamı yasak bitiyor.” diye açıklama yapsa da, kimse dinlemedi…
10 Nisan gecesi “sanki sokağa çıkmayın değil de, sokağa çıkın denilmiş gibi” millet sokaklara döküldü.
Bugüne kadar yapılan “evde kal” izolasyonu hiçe sayıldı.
Bugünden itibaren ise vaka sayılarında patlama olacağı.
Umarım inşallah düşündüğümüz gibi sonuçlanmaz.
Lütfen ve lütfen “evde kal” Zonguldak!
Sağlık Bakanlığı tarafından kurulan Koronavirüs Bilim Kurulu'nun üyesi olan Prof. Dr. Ateş Kara, "Cuma gece sokağa çıkanlar, 14 gün kendilerini karantinaya almalı" dedi.
Yazık oldu sağlık çalışanlarının gece gündüz demeden, canları pahasına sürdürdükleri çabalara...
Sevgiyle kalın!
Günün Sözü:
“Cehaletten başka karanlık yoktur!...” William Shakespeare