Zonguldak Nostaljiden sizlere güzel bir anı sayfası daha:
İskeleye yanaşan balıkçı motorlarından balık doldurarak evin yolunu tuttuğumuz günler. Palamut, mezgit ve hamsi çerez gibi satın alınırdı. Kilo işi balık nedir bilmezdik, tenekeyi, torbayı doldurur evin yolunu tutardık.
Liman suyu öyle temiz ve berraktı ki yüzen kefal ve kaya balıkları görünürdü. Kordon boyunun ortasında ahşap iskelede, isteyen sandal kiralayıp liman turu atardı. İskelenin olduğu yerde küçük bir kumsal alan vardı, denize girer güneşlenirdik. Vilayet binası arkasındaki mini golf sahasında golf oynar, bisiklet kiralayıp kordon boyunda tur atardık. Belediye parkında oturur hoş sohbet güneşin batışını seyrederdik…
Sonra eldekilerle yetinir olduk. Düne kadar hayal ve gerçek arasında idare edercesine aynı güzergahı turlar, balıkçı çekeklerinin kenarından nostalji yaşayarak, kemer kapı önünde çay molası, eski rıhtım üzerinde balık kokan ağların arasından ilerleyerek, rıhtım ucundaki büfede seyir parası vermeden manzaraya bakar, köfte ekmeğin kokusunda ufuk çizgisine bakarak çok eskilere dalar giderdik.
Alıntı: Yüksel Yıldırım-2018 / Zonguldak Nostalji