Güzel günler göreceğiz, güneşli günler (!) Umudun en yalın halidir bu söz. Geleceğe dair beklentileri içinde barındırır. Zaten hep beklentilerle yaşamıyor muyuz bu hayatı... Hayatın içinde yaşama dair her ne varsa umudun bir parçası bizim için. Her alanda bu böyle. Futbolda da...
****
Bizim umut kapımız da Zonguldak Kömürspor. Hep iyi olsun istiyoruz. 1. Lig hayali taşıyoruz, şehrin tek profesyonel takımını 1. Lig’de, Süper Ligde hayal ediyoruz. Hep hayal, hep bir umut nereye kadar gidecek? Ne yani göremeyecek miyiz Zonguldak Kömürspor’u üst liglerde.
Çıkan nasıl çıkıyor biri bana anlatsın...
***
Samsunspor düne kadar rakibimizdi Süper Lige yükseldi. Kocaelispor’la aynı gruptayız, adamlar 1. Lige ha çıktı, ha çıkacak.
Diğer tarafta Çorumspor’la yakın zamanda aynı gruptaydık, 1. Lige doğru koşar adım gidiyorlar. Ne yalan söyleyeyim, imreniyorum bu takımlara. İmrenilmeyecek gibi değil ki elde ettikleri başarılar...
Koca koca şehirler, koca koca camialar öyle büyük sevinç, öyle büyük heyecanlar yaşıyor ki bugünlerde... Gidesim var Samsun’a, Kocaeli’ye, Çorum’a...
Çanakkale’deki şampiyonluk zaferinin ardından bir daha görmedik, bir daha yaşamadık öylesini. Bir parçacık biz de yaşasak artık o heyecanı, o sevinci... Çok görmeyin bize bunları.
***
Biz beceremeyiz arkadaş. Aradaki farka bakar mısınız?
Rakipler bir bir level atlıyor, bir bir lig yükseliyor, biz ise kendi halimizde, yok efendim “48 puan en iyisi”, yok efendim “50’yi geçebilir miyiz”in derdine düşmüşüz. Şampiyon olamadıktan sonra, Play-Off’a kalamadıktan sonra ha 48’i görmüşsün, ha 50’yi... Allı şallı süslediğimiz, çok büyük anlamlar kattığımız rakamlarla sadece kendimizi avutuyoruz.
Bir üst lige çıkmak için şehir olarak istemek lazım. Samsun istedi, çıktı. Kocaeli istedi, başardı. Çorum istedi, başarıyor. Bu örnekleri çoğaltmak tabii ki de mümkün.
***
Gelelim Zonguldak’a... Zonguldak istiyor mu çıkmayı?
Bu sorunun cevabı, sorunun kendisi gibi kocaman bir soru işareti?
2. Lige yükseldiğimiz 2015-2016 sezonundan bu yana 1. Lige çıkmak için ne yaptık? Başlıyoruz, bitiriyoruz. Başlıyoruz, bitiriyoruz. Bir ligi daha bitirmek üzereyiz.
İlk sezona bak, ikinciye, üçüncüye, dördüncüye bak... Bugüne bak, var mı değişen bir şey?
Maalesef ilk sezonla bu sezon arasında toplu iğne ucu kadar değişen hiçbir şey yok. Çünkü istemiyoruz çıkmayı... İstesek bugün Kocaeli’nin olduğu pozisyonda biz olurduk, ya da Çorum’un koltuğunda...
Bundan sonra değişir mi?
Perşembenin gelişi, Çarşambadan belli olur. Değişeceğini hiç zannetmiyorum. Allah göstermesin 1. Ligi arzularken bulunduğumuz ligden düşmeyelim de...
İçinde bulunduğumuz imkanları baz alırsak, Zonguldak Kömürspor için 2. Lig bulunmaz bir nimet. Lakin hep bununla mı yetineceğiz? Razı mı geleceğiz her sezon yaşanan aynı senaryolara!
Artık şu “futbol vizyonu”muzu bir değiştirelim, gelişim ve değişim adına yeni misyonlar üstlenelim. Derdimiz Zonguldak Kömürspor olsun, amacımız “İşçi Milli takımı” diye övündüğümüz madenci takımını yukarıya çıkarmak olsun.
Stadımızı yapalım mesela... Yapamıyorsak, yaptırmak için uğraşalım. Kamp ve konaklama tesisini yenileyelim peşine. Bitik vaziyetteki mevcut tesis artık makyaj tutmuyor. Doğru ya koca şehir bir yer bulup da antrenman sahası yaptıramadı şu canım takıma. Biz de tutmuşuz stattan, kamp ve konaklama tesisinden bahsediyoruz!
Bir şeyler değişsin istiyorum artık futbolda. Sığ düşüncelerden kurtulalım. Aksi takdirde 2. Lig’den de olacağız biline. Kaçan balık büyük olur. İş işten geçtikten sonra kafamızı duvarlara vursak neye fayda?
Çıkan takımlar kadar düşen takımlara bir bakın. Bir çoğu şehir takımı. Neden düştüler, ders çıkaralım her birinden.
Tamam, bir taraftan çıkalım istiyoruz ama diğer taraftan yeniliklerin kapısını aralayalım bunun için. Elimizdeki mevcut imkanlar yeterli diyorsanız, bugün 1. Ligden düşen Denizlispor’un ya da 2. Ligden düşen Balıkesirspor’un adı, yarın size olur Zonguldak Kömürspor.
Bu sezondan geçti, artık önümüzdeki sezona kafa yoralım. Seçim sizde?
Ya Kocaelispor gibi oluruz, lig yükseliriz, ya da Balıkesirspor’un düştüğü duruma düşer, 2. Lige veda ederiz!
Gerçekler acıdır. Bu takım düşerse, bir daha imkansız çıkamaz 2. Lige.
