Bu günlerde Düzce’den Doğu Karadeniz’e kadar tüm illerde fındık hasadı yapılıyor.Fındık ülkemizin önemli ihraç kaynaklarından biri. Dünyanın yüzde 70-80 üretimi bizde olduğu halde fındık piyasasına anlaşılmaz nedenlerle hakim değiliz. Bu piyasaya İtalya hakim. Nedeni ise beceriksiz tarım politikası. Bir zamanlar yaşadığımız ülkede tarıma büyük önem verilir, çiftçi desteklenir ve tarım ürünlerinin ithaline gerek kalmazdı. Gel zaman git zaman iktidar değişti ve ülkemiz saman bile ithal eder duruma geldi. Yetiştirdiğimiz ürünleri ihraç bile ediyorken şimdi mercimekten fasulyeye, karpuzdan kiraza kadar bir ithalat zincirinin içinde getirtip satın alıyoruz.
Zeytin ağaçlarının bile kesilip bina inşası ile altın arama işlerine ruhsat verildiği ülkemizin kendi kendine yeter olma durumu artık rüyalarda kaldı.
Bir de anılarımızda işte bu para. 1952 yılında tedavüle giren 5 liralık banknotlar o zamanlar çok iyi bir paraydı, alım değeri yüksekti ve arkasında kullanılan bu fotoğraf, bize tarımın ve üretimin Türkiye’de bir zamanlar ne kadar büyük bir anlam ifade ettiğini gösteriyordu. Eli sepetli, köylü genç kızların yer aldığı bu fotoğraf, Giresun’da fındık toplarken çekilmiş ve para basımında kullanılmıştı.
Şimdi bu paranın anılarda kaldığı gibi, bir zamanların kendi kendine yeten Türkiye’si de anılarda kaldı.