Gündemin dramatik konusu, normalleşme.

Konunun sağlık noktası bir numaralı gündemimiz elbette.

İş dünyasına baktığımızda da.

Ortak nokta ise yoğun bir çaba, endişe, tedirginlik, hayal ve zaman kaybı, küçülme eğilimi, hızla iş hayatının eski normaline döneceğine dair umut…

 Ya da en iyi ihtimali ile biraz normalleşme.

★★★

“Maske, sosyal mesafe ve temizlik.”

Tabi sonuç alınamıyor, başarı sağlanamıyor.

Salgında başarısız olduk.

Koronavirüs salgını hızla artıyor.

Neden?

Otobüs, uçak, alışveriş merkezleri, restoranlar, düğünler, Pazar yerleri.

İş yerlerinde, taşıtlarda, sokaklarda, çarşıda-pazarda maske, temizlik ve mesafe kurallarını denetleyin, toplu taşıma araçlarındaki yoğunluğu önleyin…

Halen daha bana bir şey olmaz diyerek maskesiz dolaşanlar.

Hastane koridorlarında bekleyenler arasında mesafe yok, herkes iç içe.

Toplu taşıma araçlarında yoğunluk devam ederken.

Marketlerde sosyal mesafe kurallarına uyulmazken.

Bizim bu süreci aşmamız çok zor!

Sevgiyle kalın!

Tebessüm:

Temel ve Azrail!

Temel kaç gündür hasta, yorgan döşek yatıyor, giderek de kötüleşiyormuş…

Birden inlemeye başlamış:

“Fadime, Fadime!”

Karısı gelmiş:

“Buyur Temel’um, ne istedin?”

“Koş git, gelinliğunu giy, süslen, püslen, öyle gel yanıma!”

Fadime sevinmiş, koşup giyinmiş, süslenip gelmiş:

“Nasılım Temel’um, beğendin mu?

Temel inlemiş:

“Benim beğenmem önemli değil! Azrail beğensun yeter! Belki benim yerime seni alır!”