Profesyonel futboldaki mücadelesini son 7 yıldır 2. Ligde sürdüren Zonguldak Kömürspor mucizevi işler yapıyor. “Mucize” sözü belki birçoğunuza çok abartı gibi gelebilir. Kanımca abartı değil, hatta fotoğrafa geniş çerçeveden bakacak olursak eksik bile söylemiş olabiliriz.
Gözünüzü kapatın ve bir futbol kulübü hayal edin... Ya da “3 büyük” dile lanse edilen Türkiye’nin en güçlü kulüpleri Beşiktaş, Galatasaray ve Fenerbahçe’yi kafanızda canlandırın. Avrupa’yla boy ölçüşen bu kulüplerin bütçeleri, statları, tesisleri ve daha birçok olanakları devasa düzeyde değil mi? Bütçeyse bütçe, statsa stat, tesisse tesis... Her alanda en modern haliyle futbola hizmet veren bu kulüpler, her geçen gün büyüyor da büyüyor, gelişiyor da gelişiyor. Bu saydığımız kulüpler tabi ki de en uç örnek.
O halde biraz alt liglere doğru inelim. 1. Ligi es geçiyorum, kendi ligimize bakalım. Şehir takımları da var, ilçe takımları da, semt takımları da... Hepsi de 2. Lig statüsünde takımlar. Yani kağıt üzerinde kimsenin birbirinden üstün tarafı yok. “Kağıt üzerinde” ibaresini altını kalın çizgiyle çizelim. Çünkü birazdan aşağıda anlatacaklarımız size “yok artık” dedirtebilir.
Zonguldak’ın profesyonel ligdeki tek futbol takımı Zonguldak Kömürspor, son 7 yıldır bulanabileceği en iyi ligde. Kırmızı ve Beyaz gruptaki diğer 38 takım hangi konumdaysa, Zonguldak Kömürspor da o konumda. Ligimiz bir, kategorimiz aynı, seviyemiz eşit. Yalnız bunların hepsi kağıt üzerinde...
İşin bir de gerçek yüzü var.
Gerçekle yüzleştiğimizde ortaya çok acı bir tablo çıkıyor. Futbolda bir kulübün sahip olması gereken hiçbir şey Zonguldak Kömürspor’da yok.
Mesela ne yok? Antrenman yapacak saha yok.
Takım sezon başından bu yana hatta filmi biraz daha geriye sararsak son iki-üç sezondur sentetik zeminli sahaya mahkum.
Sentetik zeminin futbolcunun her an sakatlanma riskini artırdığını bilmeyeniniz yoktur. Dolayısıyla Zonguldak Kömürsporlu futbolcular, her antrenman uygulamasında bir risk altında. Çok geriye gitmeyelim, ilk yarının son haftalarında üst üstte yaşanan sakatlıkların sebebi neydi sanıyorsunuz?
Sonra, bu takım değil mi sırf sentetik riskten kurtulup doğal çim zeminde antrenman yapmak için 50-60 kilometre uzaklıktaki Devrek ve Çaycuma’ya giden? Biz değil miydik “Göçebe futbol” başlığını atan. Bu takım değil mi haftalık antrenman programı düzenleyemeyen, günlük hatta saatlik değiştiren... Kendisine ait antrenman sahası olmayan bir takım, maalesef bir başkasına ait sahada antrenman için sıranın kendisine gelmesini bekliyor ya da kilometrelerce uzaklıktaki ilçe stadına gitmek zorunda kalıyor.
Bitmedi daha...
Mesela ne yok? Kamp ve konaklama tesisi yok.
Fener mahallesindeki kamp ve konaklama tesisi neredeyse “tarihi eser” raflarına kalkacak. Yıllara meydan okuyan binanın sadece adı tesis. Artık tadilatta sonuç vermiyor. Vermediği için de futbolcular sezon başından bu yana Kilimli’de özel bir yurtta konaklıyor. Geçici çözüm böyle bulunmuş. Herkes durumu idare ediyor, haliyle kimsenin bu işe sesi çıkmıyor. Şöyle Zonguldak Kömürspor’a yakışır dört dörtlük bir kamp ve konaklama tesisi hayal etmeye çalışıyorum da inşa edemiyorum. Hayal bile beni inandırıcı bulmuyor.
Bu duruma benim aklım hayalim almıyor. Profesyonel 2. Lig’de mücadele eden bir takımın futbolcuları özel bir yurtta konaklıyor. Her zaman diyorum, bu şartlar altında bu lig bize lüks, hem de çok lüks. 1. Lige çıkarsak, vay halimize. Orası ayrı bir dünya. Tamamen paranın konuştuğu bir lig. Bunu yeri geldiğinde ayrıca değerlendiririz.
Zonguldak Kömürspor’da durum yurt dönemi öncesi de farksız değildi. Kulüp, Fener’deki kamp ve konaklama binasında kiracıydı. Türkiye’de kirada kalan bir başka futbol kulübü olduğunu hiç sanmıyorum. Bu bile acı bir durum. Öyle ya bahsini ettiğimiz takım koskoca bir şehir takımı.
Daha bitmedi...
Mesela ne yok? Stat yok
Bizim kulübün yokları bitmez... Mevcut Karaelmas Kemal Köksal Stadı yapılışı itibariyle tarihi statlardan biri. 1940 yılında inşa edilen stat, günümüze kadar 83 yılı devirdi. 2 bin 700 kişilik kapalı tribün yeni sayılır.
Gel gelelim açık tribüne. Basamaklı beton tribünlerin yarısı koltuklandırıldı, diğer yarısı da açık maratonda devam eden yenileme çalışmalarının tamamlanmasını bekliyor. İlk yapıldığında 13 bin 795 kişi kapasiteli olan tribünlerin kapasitesi düştü. En son haliyle 8 ila 9 bin arasında değişen bir kapasiteye ulaşılacak.
Stat da tıpkı kamp ve konaklama tesisi gibi her yıl elden geçiyor. Ağız tadıyla oturup da maç izlediğimiz söylenemez. Şuan ki haliyle futbol sahası değil, bildiğiniz inşaat sahası! Zaten son 5-6 sezona bakın, sürekli bir çalışma nedeniyle birçok kez maçları Devrek’te oynamak zorunda kaldık.
Mevcut stat değil de şöyle 15 bin kişilik butik bir stat Zonguldak’a ne güzel de yakışırdı değil mi?
Bitmedi, bitmez...
Mesela ne yok, kulübün ekonomik özgürlüğü yok!
Zonguldak Kömürspor sabit geliri olmayan ender kulüplerden. Sonuçta bu takımın temsil noktası Zonguldak. Transferde kılı kırk yaran bir yönetim. Her sezon böyleyiz. İlginçtir, başarıların hepsi de böyle geldi.
Bu sezon da aynı, değişkenlik gösteren bir şey yok. Sezon başı transfer dönemi de sıkıntılı geçti, devre arası transfer dönemi de... Yine kılı kırk yardık. Yine taşı sıktık, suyunu çıkardık.
İstediğimiz futbolcuları alabildik mi, kesinlikle hayır. Transferi geçtim, bu takım parasızlık yüzünden devre arası kampı için Antalya’ya gidemedi. “Kampa vereceğimiz parayla transfer yaparız” seviyesine kadar düştük. Bu da bir ilk. Parasızlık yüzünden kampa gidemeyen yine nadir takımlardan birisiyiz. Doğruya kamp bizim neyimize. Bizim sentetik zeminli sahamız var!!!
Daha sayacağımız o kadar çok şey var ki!
Netice itibariyle...
‘Yok’ların say say bitmediği Zonguldak Kömürspor, ikinci yarıyı deplasmanda Fethiyespor galibiyetiyle açtı. 20’nci hafta itibariyle 34 puanla Play-Off potası içindeyiz. Alın size başarıysa başarı. İmkansızlıklar içinde Play-Off’a sıkı sıkıya tutunan Zonguldak Kömürspor’un bu başarısı tez olacak türde.
Play-Off olur ya da olmaz bilemeyiz ama teknik direktör Şenol Demir de, ekibi de, futbolcular da övgüyü fazlasıyla hak ediyor. Hepsini kalben kutluyoruz.
Yazımızın başlığında belirtiğimiz gibi Zonguldak Kömürspor’un bu hikayesi futbolun tabiatına aykırı. Bir takım nasıl olurda, günümüz şartlarında yokluklar içinde yüksek bütçeli takımlara kafa tutar. Gerçekten inanılmaz ve şaşırtıcı.
Mucize gibi bir şey bu. Ötesinde ne olur bilinmez, o yüzden anın keyfini yaşayın. Bence bu şartlar altında alınan puanlar çok daha kıymetli. Kolayı herkes yapar, önemli olan zoru başarmak.
