Zonguldak’ın göç verdiğini, bu nedenle nüfusunun eşyanın tabiatına ters bir şekilde azaldığını hepimiz biliyoruz.
Azıcık aklı olan, biraz da parası olan çekiyor gidiyor buralardan, Ege sahillerinde bir ev alıp ömrünün geri kalan kısmını huzur içinde geçiriyor. Oralarda Zonguldak gettoları olmuşmuş bile, gidin sorun buradan göçmüş birine “burası Zonguldaklıdan geçilmiyor” diyor…
Eeee; peki buralarda kimler kalıyor?
Kimler mi?
Elit ve okumuş etmiş kesim gidince ortalık magandalara kalıyor!
Magandaların da buluşma ve toplanma mekanı şu bizim Gazipaşa…
Geçtiğimiz Pazar “hamsi bol” haberleri geldi, biz de “yapak da yiyek” dedik ve çarşıya indim, Gazipaşa’ya yani.
İnmez olaydım…
Böylesine sersefil ve kepaze bir ana caddeyi görmez olaydım!..
Şu bizim Reyiz“ne idüğü belirsiz bunlar” diye ortaya bir tanım attı ya; gelsin de o ne idüğü belirsizleri burada, Gazipaşa’da görsün…
18-20-22 yaşları, kafalarındaki saçların bir bölümü oksijenle sapsarı civciv gibi ağartılmış ayak takımı, bunların sağa sola sataşmaları, bir kaldırımdan diğerine ana avratlı küfürler, birbirleriyle bile bağırarak ve bozuk bir ağızla konuşan ve üstlerindeki giysilerini parçalanmadan değiştirmeyen saçaklı takımı, 50 metreye bir serpiştirilmiş dilenciler, bu dilenciler arasında 5-6 yaşında çocuklar, yerlere oturup zurna öttüren, darbuka çalan, ara sıra da “yandım Allah” makamından bağıra çağıra güya şarkı söyleyen tipler, başkasının yanındaki kadına kıza yiyecekmiş gibi bakan hanzolar ve ülkenin şehirlerinin ismi verilmiş dürümcüler, çiğ köfteciler, dönerciler, vs. gibi aperatifleri halka kakalayan esnaf…
Tüm bunların arasına tesadüfen düşmüş oldukları anlaşılan ve orayı terk etmekte acele eden kadınlar kızlar!
Geçtiğimiz Pazar Gazipaşa böyleydi!
Bu pazar da böyle olacak, sonraki pazarlar da…
Balık almaya inmiştik ya, bizim balıkçıya sordum “bu ne rezillik, kim bunlar?”
Hafiften güldü; “bunlar mafya oldu abi, eskiden höt dediğin zaman korkup kaçarlardı, şimdi adam dövüyorlar, yetkilisi de, yetkisizi de artık bunlardan korkup kaçıyorlar…
