Kar yağıyor dışarda
Sokak lambasına düşüyor
Ve serçeler üşüyor.
Sokak canları üşüyor.
Ve açlar.
Herkes kapısının önüne bir kap yemek bıraksa aç kalmazlar.
Evi olmayana, kimsesi olmayana, yüreği yanana da yağdı kar…
Onlarında ısıtanı olsun, sahipleneni olsun...
Kimileri için bir umut ışığı oldu karın yağması...
Bu kar yağışı en çok kime mi yaradı? Tabi ki çiftçiye…
Çiftçi dört gözle bu kar yağışını bekliyordu.
Ekin ekiyorlar… Arpa ekiyorlar… Bunların hasat zamanına iyi yetişmesi için su gerekir… Ve özelliklede kışın kar yağması gerekir…
Bu kış kar yağmasaydı yazın neler yaşanabilirdi…
Su sıkıntısı çekilebilirdi…
İnşallah kar yağışları devam eder…
Yoksa ciddi su sıkıntısı yasayacağız.
Ünlü şair Nazım Hikmet’in de şiirinde dediği gibi;
“…Lambayı yakma, bırak,
sarı bir insan başı
düşmesin pencereden kara.
Kar yağıyor
karanlıklara.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.
Kar…
Üflenen bir mum gibi söndü
koskocaman ışıklar..
Ve şehir
kör bir insan gibi kaldı
altında yağan karın.
Lambayı yakma, bırak!
Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların
dilsiz olduklarını anlıyorum.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.”
Sevgiyle kalın!
