İşçi açıkları her daim Zonguldak’ta konuşuluyor. Bildim bileli.
Doğdum doğalı.
İşçi açığı. İşçi alımı. Gündemde.
Zonguldak. Kamu madenciliği. İşçi alımları üzerine bir çok gündemi gördük. Yaşadık.
.Geriye dönük hafızalarımızı tazeleyelim. Hep var. Ne zamanlar gündeme gelmiş.
Seçim dönemi. Yerel olmuş. Genel olmuş.
Zonguldak işçi alımlarına odaklanmış.
Seçim almalar işçi alımlarına endekslenmiş.
Halbuki işçi alımı.
İhtiyaç doğrultusunda olsa.
Norma kadro korunsa.
Emekli olanların yerine işçi alımı otomatikman yapılsa.
Olmaz mı?
Kadro açığı olmasa.
İyi olmaz mı?
Bizce çok yerinde olur.
Şimdi işçi alımlarını Zonguldak 1999 yılında gördü.
Tam 4125 işçi.
2006 yılı 1200 işçi.
2009 yılı 3000 işçi.
2018 1000 işçi.
2019 500 işçi.
Bu arada bazı iş alımları da oldu.
Tabi ki kalifiye.
Mühendis.
Çeşitli sanatlarda tekniker dahil işçi alımları pek çok oldu.
Sayı olarak 1000 sayısını geçer.
Bu işe alımlar emekli edinenlerin yerini dolduramadı.
Ve Zonguldak kamu madenciliği.
TTK.
İşe alımlarda hep sorun.
Hep sorun.
Hep gündem.
Neden bu sorun çözülmüyor.
Niçin bu soruna kökten çözüm bulunmuyor.
Derin madencilik.
En zor meslek grubu.
Yıpranma payı var.
İş kaybı çok önemli.
İş eksikliği çok önemli.
Burada iş sayısının az olması kazalara davetiye çıkarıyor.
İş azlığı.
İstihdam eksikliği.
İş güvenliğini ve sağlığını sarsar.
Amasra faciası sonrası sorulan şu soru çok önemli.
İşçi alımlarının yapılmaması.
Gecikmesi.
İŞ KAYBI.
İşçi açıkları.
İş kazalarının bir ihmal sebebi midir?
Bu soru.
Yetkililere.
İlgililere.
Soruluyor.
Cevaplar bekleniyor.
Bu sorunun yanıtları bir daha ki yazımızda değerlendirelim.
Noktaki nokta.
