Kısır döngüler Zonguldak’ ta bitmek bilmiyor.
Hemen her gün bir kısır döngüyü görüyoruz.
Halbuki ne kadar zaman kaybı
Bunlara vakit ayıracağımıza.
Zaman kaybı yapacağımıza.
Zonguldak için kendimizi harcasak.
Yorsak.
Reklam peşinde koşmadan.
Vitrin yapmada.
Sosyal medya denen görselde gar dolap misali her gün elbise değiştirmesek.
Kırmızı pantolonlar giyilmese.
Enerjimizi Zonguldak’a harcasak.
Efor yapsak.
Koşu parkuru gibi yoğun bir süratle yol alsak.
Daha iyi olmaz mı?
Tabi ki olur.
Ama maalesef kendi kedimiz ile didişiyoruz.
Resmen yiyoruz.
Halbuki Zonguldak adına ekonomi çeşitliliği sağlasak.
Kömürümüz milyonlarca ton üretilse.
İşçi alımının önü açılsa.
Kömür lazım.
Gerekli.
Olmalı diye bastırmamız gerekirken.
Halen daha yer sütünde daha çok işçi var olmayan sanal mazeretine sığınılmasa.
Sığınılmamalı.
Çünkü doğru değil.
Kömür zarar etmiyor.
Aksine kazandırıyor.
Altın oldu.
Tonu beş bin TL.
Tam 380 dolar.
Halen daha zarar edebiyatı yapanlara sesleniyoruz.
Söylüyoruz.
Ve yerimizde sayıyoruz.
Son işçi alımında ne kadar uğraşıldı.
Tam on yıl uğraştık.
Tam 1500 işçi aldık.
Bu konuda resmen sesimiz kısıldı.
Kendimizi parçaladık.
O işçi alımında bile tam 350 işçi hemen yarıldığı için 1500 yerine 1150 sayısına razı odluk.
350 işçi elimizden kaydı ve gitti.
Yani bu durumu bile beceremedik.
Hepimiz seyrettik.
Şimdi 350 kaybı bile gideremiyoruz.
Bunu bile anlatamıyoruz.
Öyle kaybımız varki.
Tam 350 işçi demek.
350 aile demek.
350 işçi demek.
Bir müessesenin ihtiyacı demek.
Kömür üretimi demek.
Demek de demek.
Bunu bile elimizden sabun gibi kayıp gitti.
Yazık değil mi?
Kısır döngüleri bırakalım.
Çok çalışmaya odaklanalım.
Başarma adına yol alalım.
Kısır döngü ile uğraşanlarda.
Lütfen Zonguldak’ı terk etsin.
Hangi ile gidiyorsa gitsin.
İsterse Suriye’ye gitsin.
Ama Zonguldak’ı terk etsin.
