Üniversitenin üniversite olduğu yıllar; üniversitelerin özerk, öğrencilerin de özgür olduğu o yıllar…
Yer İzmir Fuarı, aylardan Eylül, Ekici Över sahnesi (aklımda öyle kalmış) ve sahnede de Cem Karaca. Ayaklarında Roosvelt bot, sırtında yeşil parka, altında kot, saçlar omuzlarda; bizler de İnciraltı Öğrenci yurdunun öğrencileri…
Cem Karaca gece yarısı çıktı, “safları sıklaştıralım arkadaşlar” diyerek tüm izleyicileri önlere çağırdı… Sonra da gür sesiyle haykırır gibi başladı,
Romantizmden “izm”lerin her türlüsüne giden yolda ve ilerleyen dakikalarda Karadeniz’den bir esinti:
İlyas, Temel, Süreyya, Hatçe, Ümmü, Gülizar
Bir yastığa baş koyar, bir tetiğe basarlar,
Bir tetiğe basarlar, bir tetiğe basarlar,
Bir tetiğe basarlar…
Ve devam ediyor:
Kavganın haklı olanı erkek dişi bilmiyor,
Bütün halk birlik olmazsa kavga haklı olmuyor…
O ünlü “Kavga” isimli şarkı… Geri planda Dervişan, belki de Moğollar, tam hatırlayamıyorum, 70’li yıllar, bu şarkı çok popüler o yıllarda,
Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan, 6 Mayıs 1972'de idam edilmişler, bedenler ortada yok ama izlerini silememişler…
Konser de sürüyor;
Cem Karaca söylüyor…
Ve konserinde öyle bir havaya sokuyor ki insanları, öğrencileri, bizleri;
Hani deseydi ki; “Yürüyün arkadaşlar Alsancak’a…”
Gece vakti neredeyse binlerce kişiye eylem koydurtacaktı. Çünkü o akşam o konserde bütün halk birlik olmuştu, bütün halk birlik olunca da kavga haklı olmuştu!..
İşte gözümde canlanan neredeyse 50 yıllık bu anı, son günlerde halkın ana gündemi olan Saraçhane’yi, Ankaraları, İzmirleri, ülkenin her tarafı gibi Zonguldak’ı görünce aklıma düştü…
İstenmeyen bir yönetim tarzının neredeyse tüm ulusça bir onur meselesi olarak görülmesi de 2025 yılı Mart ayının 3. Haftasında kayıtlara düştü…
Bütün halk birlik olmuştu,
Önünde kimse duramazdı…
